وقتی قرار بود جشنواره نهم فجر برگزار بشه، فضای سیاسی-اجتماعی کشور داشت حسابی تغییر می‌کرد. دولتی سر کار اومده بود که به سیاست تعدیل اقتصادی و آزادسازی قیمت کالا‌ها و اینجور چیزا اعتقاد داشت. بنیاد مستضعفان که از اول انقلاب، هم سالن سینما داشت و هم مدعی فیلمسازی بود، کم‌کم رفت به سمت فعالیت‌هایی که به جای پول خرج کردن، می‌شد ازش پول در آورد. وارد دوره‌ای شدیم که چندتا واژه‌ی به‌خصوص مثل «اسلامی» و «حزب اللهی» و امثال اونا، اول و آخر یه چیزایی می‌چسبید و مجازش می‌کرد که کسی توی خوابم نمی‌دید. حتی اصطلاح «ژاپن غرب آسیا» که شاه می‌گفت قصد داره ایرانو به اونجا برسونه، در این زمان تبدیل شد به «ژاپن اسلامی» و نه تنها دیگه غیرمجاز نبود، هر روز و هر دقیقه درباره‌ش حرف می زدن. خب اگه همه اینا هستن، چرا فیلمفارسی اسلامی نداشته باشیم؟...نویسنده :میلاد جلیل زاده